در سال 1850 لندن به‌عنوان قطب اصلی معاملات طلا در جهان تلقی می‌شد و شرکت‌های معدنی کالیفرنیا، آفریقای جنوبی و استرالیا طلای استخراجی‌شان را برای پالایش و فروش به این شهر ارسال می‌کردند. این شرکت‌ها از خانه‌های شمش لندن درخواست می‌کردند که حسابی مستقل و مجزا برای آن‌ها معرفی تا عملیات و معاملاتشان از طریق این حساب‌ها صورت گیرد. به این حساب‌ها Loco London می‌گفتند. هم‌اکنون از حساب‌های مذکور جهت تسویه دادوستد بین مشتریان و معامله گران و همچنین سایر معاملات بازار استفاده می‌شود. مانده بستانکار حساب Loco London به معنای طلب طلای آن عضو از خانه‌های شمش است دقیقاً مانند مانده بستانکار یک حساب بانکی، شرکت تسویه فلزات گران‌بهای لندن LPMCL که توسط شش بازار گردان بزرگ جهان تشکیل‌شده است وظیفه نگهداری و تسویه معاملات بین اعضا و همچنین بین اعضا و مشتریان را به عهده دارد. مشتریان درخواست‌های خود جهت افتتاح حساب Loco London را به این شرکت اعلام می‌کنند. LPMCL هم آمادگی تسویه فیزیکی معاملات را دارد و هم می‌تواند به‌صورت نقدی عمل نماید.