حدود نیمی از تقاضای کل طلا در هرسال به صنعت جواهرسازی تعلق دارد که طرف تقاضای آن عموماً اشخاص حقیقی هستند. در دوران رونق اقتصادی، تقاضای کالاهایی نظیر طلا که جنبه احتیاطی دارند افزایش می‌یابد که این افزایش تقاضا، رشد قیمت طلا را موجب خواهد شد. البته برآورد میزان این تقاضا، کاری بسیار دشوار است. از سوی دیگر سرمایه‌گذاران انفرادی از طریق افتتاح سپرده‌های طلا نزد بانک‌ها و همچنین خرید شمش و سکه نیز می‌توانند در طلا سرمایه‌گذاری نمایند. در سال 2015 تقاضای بخش جواهرات 9/2414 تن بود که این میزان بیش از 57 درصد کل تقاضای طلای آن سال را در برمی‌گیرد. از طرفی تقاضای سرمایه‌گذاران انفرادی شامل شمش و سکه طلا جمعاً 6/1011 تن یعنی 24 درصد کل تقاضای سال 2015 را شامل می‌شود. این عدد نشان‌دهنده اهمیت نسبی سرمایه‌گذاران انفرادی در بازار طلا و تحلیل الگوی رفتاری این گروه از فعالان بازار طلا می‌باشد.

تولیدکنندگان طلا نیز نقشی اساسی در بازار این فلز گران‌بها دارند که توضیحات بیشتر در خصوص این گروه در فصل سوم ارائه‌شده است. به‌طورکلی اگر قیمت طلا بالا باشد صنعت استخراج طلا توسعه‌یافته و فعالیت‌های معدنکاری افزایش می‌یابد که نتیجه این رویدادها افزایش عرضه طلا خواهد بود. عکس این موضوع نیز صادق است. با کاهش قیمت طلا در بازار ممکن است شرکت‌های تولیدکننده به این نتیجه برسند که با توجه به سطح قیمت‌ها، تولید طلا صرفه اقتصادی نداشته و بنابراین تصمیم به محدود کردن فرآیند تولید نمایند. این تصمیم نیز به کاهش عرضه منتج می‌شود که خود اثری مثبت بر قیمت طلا در بازار خواهد داشت. این گروه از فعالان بازار طلا طی چند سال گذشته در این بازار نسبتاً باثبات عمل کرده‌اند و تأثیر قیمتی آنجا همواره مثبت بوده است.

در سال 1999 که بانک‌های مرکزی اروپایی فروش طلا را با محدودیت مواجه کردند تولیدکنندگان بزرگ طلا در جهان تغییر سیاست داده و از ریسک گریزی خود کاستند و در صنعت و بازار طلا ریسک‌پذیرتر عمل نمودند چراکه این محدودیت‌های فروش طلا توسط بانک‌های مرکزی حداقل اثری که داشت اطمینان نسبی برافزایشی بودن قیمت طلا در آینده بود. بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند تولیدکنندگان طلا در آینده نیز در سطح بالایی فعالیت خواهند کرد و نقش مهم و اثرگذار خود را حفظ خواهند نمود. به هر ترتیب این گروه از بازیگران ازجمله شفاف‌ترین گروه‌ها بوده و تصمیمات آن‌ها تا حد مطلوبی افشا می‌گردد؛ زیرا اکثر این شرکت‌ها سهامی عام بوده و الزامات افشای اطلاعات برای عموم در مورد آن‌ها اعمال می‌گردد.